Wet fly: Alexandra

Started by Koen, January 26, 2014, 18:15:41

Previous topic - Next topic

0 Members and 1 Guest are viewing this topic.

Koen

Tjah, bij de binddag bij Jan aangeschoven. ja zegt ie, de Alexandra moet je eigenlijk wel bij je hebben. Is heel goed. Dus ja, materiaal besteld her en der en maar es achter de vice gestapt. Oh, en moet het resultaat maar laten zien. De eerste poging :) Denk zelf dat de vleugel wat te vol is, maar ik wacht Jan zijn reactie af :P






[attachment deleted by admin]

Jan_Smeijers

Vind em nice  ::goodjob::
Gr. Jan


HappyFisherman

Gaaf! Kopje 2x lakken, ziet ie er helemaal gelikt uit ;)
Vliegvissen is bevlogen vissen...

Koen

ah, das makkelijk, ga ik doen :)

Troutbuster

Quote from: Koen on January 26, 2014, 19:30:48
ah, das makkelijk, ga ik doen :)

Mooie Alexandra Koen!  ::goodjob::
Vleugel niet te vol hoor, maak 'm maar eens nat!
Zoals Bram al zei, koppie ff extra lakken, staat mooi en is duurzaam!

Goeie natte klassieker die je alijd bij je moet hebben,

Voor stilstaand maar zeker stromend water!!

Goed bezig!!

Gr

Jan
"Petri Heil"


Koen

das mooi :) en niet zo moeilijk. meteen maar ff een zooitje maken.

Heintje Davids

Mooi gebonden vlieg Koen  ::goodjob::. Hieronder een stukje, gekopieerd van een website met wat triviale informatie over de Alexandra, maar misschien toch leuk om te weten.

Ditmaal in onze bindserie 1 van de meest beroemde natte vliegen die er bestaan, de Alexandra. Een vlieg die in de 19e eeuw werd bedacht in de bakermat van het vliegvissen, Groot Brittannië. Het bedenken van deze vlieg wordt aan velen toegeschreven; sommigen zeggen dat het ene W.G. Turle was; andere namen die ook genoemd worden zijn: Newton Stacey, John Burton maar ook de meer beroemde George M. Kelson.

Wie het ook was, het zal ons uiteindelijk toch aan de derrière oxideren (inderdaad, aan de reet roesten), wij zijn blij dat ie bestaat. De vlieg heette oorspronkelijk 'The lady of the Lake' want hij is in eerste instantie ontworpen voor de visserij op forel en zeeforel op de Engelse meren, bedacht voor stilstaand water dus. De vlieg zou een paaiende stekelbaars moeten voorstellen en de vangkracht die er aan werd toegeschreven was zo groot dat men deze vlieg een tijdlang bij wedstrijden verboden heeft.

In 1860 kreeg de Lady of the Lake pas haar nieuwe naam die tot op heden ook nog gebruikt wordt: de Alexandra! Vernoemd naar de Deense prinses Alexandra ter ere van haar huwelijk met Edward, de toenmalige Prince of Wales, die in 1863 de Engelse troon besteeg en daarna als Edward de VII door het leven ging. De vlieg wordt tegenwoordig in verschillende varianten gebonden. Oorspronkelijk met een staart en wangen van rode Ibis maar tegenwoordig wordt hier ook vaak rode floss voor gebruikt.

Voor de keelhackles worden meestal zwarte fibers gebruikt maar ook rood komt veelvuldig voor. In dit voorbeeld wordt zelfs helemaal geen keelhackle gebruikt. Niet omdat we hier niet in geloven, nee... we zijn 'm eigenlijk helemaal vergeten maar wilden jullie de vlieg toch niet onthouden. Het enige dat eigenlijk altijd hetzelfde is gebleven is het gebruik van de zwaardveertjes van de pauw. Deze vlieg kan je natuurlijk ook prima op stromend water inzetten maar toch komt ie het beste tot zijn recht in stilstaand water. Vooral baars is er verzot op!

Troutbuster

#7
Mooi!!!

Hier een visverslag van Hypo Wanders, vissend op de Urft in Gemünd medio 2004
Hij viste daar destijds (vroegâh) met een Alexandra, schuin stroomafwaarts, en met succes!



Pas na vier dagen mokken en zeuren had de pensionhouder het door, natuurlijk kon hij regelen dat ik een dagje mocht vissen. De eigenaar van het water was immers een vriend van hem. Een telefoontje bleek voldoende om een langdurig verlangen te vervullen.
Die koele ochtend in juni zal ik niet snel vergeten. Als beginnend vliegvisser en dus als een vat vol twijfel, stond ik keurig met twee hengels te wachten op mijn gastheer voor die dag. Mijn Bruce & Walker, aftma 5 in de linker hand en in de rechter een spinhengel. Voor die laatste hengel schaamde ik mij een beetje, maar de vier verloren visdagen wilde ik zo snel mogelijk doen vergeten met het vangen van een forel. En, eerlijk is eerlijk, met een spinhengel kon ik toentertijd toch beduidend beter uit de voeten. Mijn gastheer maalde er niet om, hij viste alleen met wormen. Een korte uitleg van het traject volgde. Ik mocht beginnen onder het stuwtje in het dorp en de rivier volgen tot daar waar het militaire terrein begon, twee kilometer stroomafwaarts. De visstand bestond hoofdzakelijk uit bruine forel, maar allerlei witvis zwom er ook rond. Evenals snoek en baars. Mocht ik zo'n moordenaar vangen dan kon ik die achter mij in de struiken deponeren. En een forel voor het avondmaal versmaadde hij ook niet.

Weerhaakloos
Samen liepen we naar het genoemde stuwtje. Omzichtig sloop ik naar de waterkant, kneep voor het fatsoen de weerhaken van de spinner plat en wierp nog een blik achterom naar mijn gastheer. Mijn als geste bedoelde handeling maakte duidelijk geen indruk. De eerste worp leverde meteen een dansende forel op, evenals de tweede. Met de derde forel, formaat avondmaal, in de hand zocht ik met een koortsig hoofd naar zijn rechtmatige eigenaar. Die was verdwenen, en met een zucht van verlichting liet ik de forel weer terugglijden in het heldere water.
Die dag viste ik verder met de vliegenhengel. Op de klassieke wijze weliswaar, een Alexandra schuin stroomafwaarts gevist. Het verdient misschien niet de schoonheidsprijs, maar deze manier is wel uiterst effectief. Een ongekend aantal aanbeten volgde waardoor ik het einde van het traject die dag nooit bereikt heb.

Oostvoornse maatjes
Het is een warme zondagochtend in juli, wanneer ik met mijn vismaat aan de onderzijde van het traject het water in stap. Samen zijn we goed voor meer dan veertig jaar vliegviservaring en met mijn eerste kennismaking nog in mijn achterhoofd zijn de verwachtingen hoog gespannen. De rivier is hier ongeveer twintig meter breed, breed genoeg om naast elkaar staand ieder een oever te bevissen. Het water ligt er hier een beetje kaal bij, een enkele elzenstruik biedt summier schaduw tegen de onbarmhartige zon. Zwijgend vissen we de nimf. De vangsten vallen een beetje tegen. Na een paar honderd meter tellen we beiden niet meer dan een handvol forelletjes en een enkel vlagzalmpje. Aan de waterkwaliteit lijkt het niet te liggen, het is helder, stroomt fel over de stenen bodem en is ondanks de zon redelijk koel. Ook de volop aanwezige insecten vormen geen reden voor het uitblijven van de vis. Sedges, diverse soorten eendagsvliegen, een enkele verlate meivlieg, zelfs steenvliegen zien we. Bij de eerste huizen nemen de vangsten toe. Eerst alleen in de oeverzones, tussen de beschutting van de grote rotsblokken, daarna ook in het open water. Het formaat valt nu allesbehalve tegen. Menig dertig-plusser laat zich bewonderen. Aan de rand van het dorp neemt de overbegroeiing toe. Ook de bodemstructuur verandert. Geen kiezel, maar grote stenen platen, met daartussen scherpe en diepe geulen. Meer dan voldoende schuilplaatsen voor de vis. Mijn vismaat weet mij minstens een half uur van het vissen af te houden door achtereen zeer forse regenboogforellen te vangen. Van een formaat dat op het Oostvoornse Meer niet zou misstaan. Als klapper vangt hij een vlagzalm die de magische vijftig centimeter nadert.
Ik ontvlucht mijn taak als fotograaf even en raak in gesprek met de controleur. Vol gloed vertelt hij over de inspanningen die de vereniging verricht voor het op peil houden van de visstand. En over het drama dat aalscholver heet. Verleden jaar herfst werd de rivier geplunderd door een forse groep van die vogels. Het dorp durfden ze gelukkig niet in. Dat verklaart de tegenvallende vangsten aan het begin van de dag. Sinds tien jaar bezit de vereniging de visrechten. Dagvergunningen zijn verkrijgbaar, zij het mondjesmaat. Waden is in de eerste maanden van het seizoen niet toegestaan, dit om de afgezette eitjes van de vlagzalm te beschermen. Stroomopwaarts vissen is niet gewenst, en het gebruik van beetverklikkers is verboden.

Gemünd revisited
Deze middag lijkt een herhaling van die gedenkwaardige dag, twintig jaar geleden. De vangsten zijn verheugend groot, de vis in uitstekende conditie. Wel is het aandeel regenbogen naar mijn gevoel te groot, maar een kniesoor die daar op let. En weer lukt het me niet het gehele traject te bevissen. Tegen de avond sla ik een groot uitnodigend stuk van de rivier over en loop richting stuw. Op een richel balancerend maak ik een rolworp. Nog voordat de nimf op diepte is, strekt de leader zich. En weer danst een bruine forel over het wateroppervlak. Even denk ik terug aan mijn toenmalige gastheer wanneer ik het kloppen van het hart van de forel in mijn hand voel, maar ook ditmaal glijdt de vis terug in het vrije water. Gemund revisited.



Gr

Jan

(bron, wizard of Fishing)
"Petri Heil"


Hans-oet-remunj

Jahaa Alexandra... ::goodjob::

Geweldig vliegje uit vervlogen tijden voor zeeforel...zo heb ik er een paar jaar geleden eens midden op een zonnige dag op korte tijd een paar knoeperts van zeeforellen (70-75 cm) mee gevangen in een noorse rivier..... van die momenten die je niet snel vergeet...

Tís voor mij als zeeforelvisser op de rivier qua inzet een zonnevliegje, net als de peter ross.. (nog zo'n relic)

Ik heb ze altijd bij me, overigens wel in een dubbelhaaks versie, die zinken nl wat beter af...


Koen

ik ben benieuwd vanaf welke maat dit ze een streamer gaan noemen. vaak zie je op stukken dat je er niet met een streamer mag vissen, maarjah. wanneer wordt een natte vlieg een streamer?

Heintje Davids

Goede en slimme vraag Koen, waar bij mijn weten geen echte definitie voor is. Vroeger zei men wel dat streamers baitfish imiteerde en natte vliegen een insect, hetgeen dan zou betekenen dat de Alexandra een streamertje is en geen natte vlieg. Er wordt ook wel beweerd dat streamers altijd door de visser een actie moet meekrijgen en dat natte vliegen normaliter in een swing worden gevist maar voor geen van beiden geldt dat dit altijd zo is. Volgens mij een slimme vraag waar hoogstwaarschijnlijk een hoop theorieën op losgelaten kunnen worden maar waar geen echt antwoord op is wat door iedereen gedragen wordt.

Hans-oet-remunj

Let op: naast de gesloten tijden voor bepaalde vissoorten geldt er van 1 april tot aan de laatste zaterdag van mei (voor het IJsselmeer: tot en met 31 mei) voor de meeste wateren ook een gesloten tijd voor het gebruik van alle soorten kunstaas (met uitzondering van kunstvliegen kleiner dan 2,5 cm.), een dood visje, een stukje vis en slachtproducten (zie het volgende hoofdstukje).

maar ik weet niet of je dit bedoelde  ???